Maar jij sport toch al zoveel?!

Hey you!

Maar jij sport toch al zoveel?! Is de vraag of opmerking die ik best vaak al te horen heb gekregen… Het antwoord daarop is makkelijk! Dat klopt! Waarom ik toch zelf aan het sporten ben, zal ik je vandaag eens even uitleggen…

Maar jij sport toch al zoveel?! Krijg ik vaak te horen als ik zelf aan het sporten ben. Ja, ik geef veel les en ja ik beweeg vast meer als de gemiddelde Nederlander. Het verschil (vind ik) is dat als ik les sta te geven, ik niet aan het sporten ben voor mezelf. Ja ik doe eigenlijk alles mee, maar dit doe ik niet op een manier waardoor ik helemaal kapot ga. Lesgeven is dan toch wel even een heel ander iets. Je bent vooral bezig met de mensen in je les. Hoe zij bewegen, hoe zij het ervaren en natuurlijk wil je daarnaast het goede voorbeeld geven.

Maar jij sport toch al zoveel?! Alleen niet ter ontspanning. Tijdens de lessen is m’n hoofd op volle touren bezig. Wat komt hierna? Welk pasje had ik ook alweer bedacht? Of op welke telling? Als ik zelf sport hoef ik mij daar lekker niet mee bezig te houden. Niks is op de muziek. En ja, ik moet wel even nadenken over hoe ik iets uitvoer, maar ik hoef niet te bedenken wat. Dat staat namelijk lekker in m’n schema. Daarnaast vind ik wel dat ik een voorbeeld ben voor de rest en ik wil graag ook elke keer een beetje sterker worden.

De lessen die ik zelf geef zijn eigenlijk allemaal heel hoog in cardio en dat is ook de reden dat ik nu train met weinig herhalingen en veel gewicht. Dat is gelijk ook iets wat ik echt heel tof en leuk vind. Daar haal ik dus m’n energie en kracht vandaan. En nee, je zal mij niet zes keer in de week zelf zien trainen… Dat is gewoon niet haalbaar en niet gezond. Maar twee a drie keer kan wel! Zolang ik maar blijf luisteren naar m’n lichaam, want die moet mij natuurlijk niet in de steek laten.

Als het goed is kennen jullie mijn verleden en weten jullie een beetje hoe ik in elkaar zit. Met m’n verleden bedoel ik m’n hernia en m’n rug. Die was niet al te sterk, maar nu dus wel! In m’n genen zit gewoon dat ik niet lang kan stilzitten… Na 30 minuten op de bank ben ik al klaar. Ik ben echt wel eens jaloers op die mensen die de hele dag in bed kunnen blijven liggen en serie kunnen kijken. Ik kan dat niet en dat is eigenlijk misschien maar goed ook. M’n rug accepteert dat ook niet. Als ik ergens te lang heb gezeten of verkeerd heb gelegen dan voel ik dat gelijk. En dat is niet erg, want dat weet ik en dat heb ik gelukkig geaccepteerd.

Dat neemt niet weg dat rust onwijs belangrijk is. Ik ben niet gek, misschien een beetje druk en misschien doe ik soms een beetje veel. Maar ik ben niet achterlijk en ik pak ook echt wel m’n rust momenten. Als ik oververmoeid ben zie je mij niet extra in de sportschool en kan je dus ook niet zeggen: “Maar jij sport toch al zoveel?!” Al is dat vaak wel het geval, want ik heb gewoon goede batterijen!

-IK-