Hey you!
“Het is maandag morgen, m’n wekker gaat. Niet om te gaan sporten, maar om een andere reden. Een stomme reden. Maandag ochtend, de ochtend waar ik meestal uit m’n bed spring om een sprintje te trekken naar de sportschool. Vandaag niet. Vorige week trouwens ook niet. Ik heb een paar nachten slecht geslapen, m’n lichaam is moe, ik ben moe, dus we besluiten samen niet te gaan. Ja ik baal wel, maar het is niet verstandig.. Zou ik dan eindelijk? Nee, het zal toch niet. Word IK verstandig?”
Waar ligt de grens? Vaak ben ik nog zoekende. Hoeveel kan m’n lichaam aan? Hoeveel kan ik aan? (vaak meer dan m’n lichaam). Dit jaar ben ik al een paar keer terug geroepen, misschien toch even wat rustiger aan doen. Soms net over de grens heen, soms net op tijd gestopt en een paar jaar geleden keihard over die grens heen gegaan, wat leidde tot een hernia. Ik bleef maar doorgaan, met heel veel pijn overal, maar stoppen? Nee. Zielig? Nee. Ik had het nodig, het klinkt zweverig, maar het had zo moeten zijn. Anders stond ik niet waar ik nu sta.
Dus vorige week besloot ik om niet te sporten, eigenlijk ook best trots op mezelf (mijn trots aan de kant zetten is namelijk wel even een dingetje), wat ben ik toch verstandig. De week voor vorige week besloot ik donderdag ochtend wel te gaan. Maandag niet geweest dus die dag maar even inhalen. Met weinig zin stap ik in de auto, start rustig m’n training. En o ja, ik had een beetje last van m’n liezen. Nog steeds best moe dus ik besluit het rustig aan te doen. Rustig aan verandert in spullen pakken en naar huis. M’n lichaam heeft geen zin, ik ook niet dus terug naar huis. En ineens heb ik inspiratie om deze blog te schrijven, toch nog ergens goed voor toch?
Het is lastig om met het werk wat ik doe (denk aan 17 danslessen, 3 Body Pump lessen) last te hebben van je lichaam. Blessures zijn nooit leuk, maar hoe ga je er mee om? Bij mij komt er soms even een pijntje om de hoek kijken als ik denk dat ik echt goed bezig ben. Ik voel me fit, helemaal top en denk zelfs dat ik er een klein schepje bovenop kan doen. Misschien toch niet. Moet ik dan thuis blijven en zitten mopperen? Thuis blijven is wel slim, mopperen niet. Want hoe lekker is het om even een ochtendje te Netflixen? Heel lekker. Is daar iets mis mee? Nee. Aan de andere kant sta ik wel graag in de sportschool mezelf een beetje uit te sloven. Is daar iets mis mee? Nee. Is het op dit moment verstandig? No way.
Je lichaam accepteren is rond deze tijd misschien wel het moeilijkste wat er is. De zomer komt eraan, hoe sta je straks op de vakantie foto’s? En er is echt altijd wel iets wat beter, gespierder, dunner, mooier kan. Maar is het verstandig als dat ten koste gaat van je ‘gezonde’ lichaam? Lijkt mij niet. Dan ben ik straks weer verder van huis. Het is nu vooral belangrijk om te kijken wat je wel kan en wat wel mooi is, waar je goed in bent. Op dit moment ben ik dus heel goed in Netflix series kijken. Verstandig toch? Wat een beetje mijn valkuil is, als ik niet helemaal lekker in m’n vel zit, is dat ik grijp naar ‘slecht’ voedsel. Terwijl een stukje watermeloen of een van deze snacks gewoon veel beter is natuurlijk!
Een van mijn favoriete quotes op dit moment: “Mondays are for fresh starts!” Dus laat deze week maar komen! Ik ga weer goed letten op m’n eten en vooral goed letten op m’n lichaam. Verstandig toch? Wie had dat ooit van mij verwacht..
-IK-
No Comments