Hey you!
Een dansles geef je niet zomaar. Daar moet je wel even wat vanaf weten! Ik heb daar een hele opleiding voor gevolgd, maar ik zal je vandaag even meenemen in hoe een dansles van mij eruit ziet. Een dansles maak ik altijd voor een bepaalde periode meestal van vakantie tot vakantie. Dan heb ik in de vakantie genoeg tijd om te bedenken wat ik wil doen met de kinderen. Want nee, een dansles is niet alleen maar polonaise en geiten, er moet ook gewerkt worden, je wilt de kinderen ten slotte wat leren. Dus zo ziet een dansles van mij er vaak uit…
WARMING UP.
Kinderen komen binnen. Vaak koud (je hebt ook kinderen die al wat in de zaal heen en weer gaan rennen of alvast een showtje weggeven voordat de les begint). Maar het eerste wat je gaat doen qua bewegen is de warming up, vrij logisch ook. Ik maak altijd een klein dansje van het refrein, iets wat ze goed kunnen onthouden zodat ze het na een paar weken eventueel zelfs zonder mij zouden kunnen. Ik begin vaak klein, bijvoorbeeld met de schouders en maak de bewegingen steeds groter. Vaak een variatie van bewegingen die ze al kennen of die ik ze deze periode aan wil leren.
TECHNISCHE OEFENING.
Vaak moet ik hier ook nog iets over uitleggen omdat je ze hier echt iets wil leren. Misschien een kick ball change (kick met R, zet R neer en plaats L opzij), een pas de bourree (R achter L, L zet je neer naast R en R stap je naar voor). Of misschien wil je werken aan kracht, isolatie of aan draaien. Hier kan je alles bedenken. Ik begin vaak het jaar met basisbewegingen en breid die steeds verder uit. Ook hier zorg ik dat ze bewegingen na een paar weken herkennen op de muziek en omdat ik best wat lessen geef, zijn er ook altijd leerlingen die mij verbeteren.
STRETCHEN.
Dit vinden de meesten stom, dus ik laat de muziek meteen doorlopen. Of er moet hiervoor iets nog niet helemaal duidelijk zijn, dan leg ik nog wat uit. We stretchen van alles, hamstrings, rug, armen alles wat de kinderen iets leniger kan maken. Opmerkingen zoals: “Juf het doet zeer!” “Juf ik voel het hierzo, moet dat?” “Juf kijk eens hoe ver ik kan!” zijn zeker dingen die je kan verwachten. Mond dichthouden, niet zeuren. Wat mij hierbij ook heeft geholpen is de yoga opleidingen. Ik weet nu hoe ik de kinderen kan verdiepen en ze eventueel andere opties kan geven.
DIAGONAAL.
Vinden de meesten altijd fantastisch! Een chassé (schop voorste been weg) of grand battement (benen in de lucht gooien) en als klap op de vuurpijl slootje springen (leg een mat in het midden neer en laat ze daar met hun benen wijd overheen springen). Daarom doe ik dit ook vaak aan het einde. Meestal neem ik hiervoor de dansen door die we gedaan hebben en kijk ik of ze alles weten en nog vragen. Weten ze alles, gooi ik er meteen nog een stuk achterna. “Ja maar juf gaan we wel uit de hoek?” “Alleen als jullie zo je best doen en we nog tijd hebben!” Ghehe, werkt altijd.
COMBINATIE.
Hier draait je dansles toch altijd om. Dansen die de kinderen horen te onthouden en hierin laat je dingen terugkomen die je ze de rest van de les hebt geleerd. Vaak werk je naar een optreden of show toe, dus die dansen moeten er op een gegeven moment goed inzitten. Hoe dichter je bij de show komt, hoe meer van deze bovenstaande dingen je laat varen en dan is het alleen maar cleanen, cleanen, cleanen (nee niet de danszaal, maar de dansjes zelf). Sommigen maken er echt een sport van om zoveel mogelijk te onthouden en ik houd van die kinderen, hoeft juf iets minder te onthouden.
Als je dan nog tijd over hebt…
STOPDANS! “Juffff, gaan we vandaag een spelletje doen?” Is soms wel het hoogtepunt van de dansles. Zet een goed nummer op en als de muziek stopt moeten kinderen stilstaan. Wat ik vaak doe ik dat ik ze een opdracht geef (op 1 been staan, 1 hand en 1 voet op de vloer, alleen je billen op de vloer) en dit kan ook met kleuren. Als je dan echt nog tijd over hebt kan je levend memorie doen. Vorm tweetallen, stuur er 1 of 2 naar de gang en samen met je tweetal ga je een klein stukje dans maken. Als dat voor elkaar is, ga je allemaal door elkaar heen zitten en gaan de genen van de gang raden wie bij elkaar horen. Let op, er is sowieso iemand die z’n dansje vergeet dus maak het niet te ingewikkeld. Ik doe het vaakst spelletjes bij de kleintjes, bij de grotere vaak alleen de laatste les voor de vakantie of als ze echt niet te houden zijn.
Het meeste gedoe van de dansles vind ik vaak de muziek. Als ik goede nummers heb gevonden. Gaat de rest vaak vanzelf. Voor inspiratie kan je mij vinden op Spotify en voor vragen kan je mij altijd een mailtje sturen.
-IK-
No Comments